Aanwezig: Priya, Myrthe
Locatie: springhaver ☺
Myrthe:
Probleem:
Myrthe heeft last van haar stagementor als hij achterin de klas zit. Dit maakt dat zij zenuwachtig wordt en dat ze denkt dat ze het niet meer kan, vooral als iets niet helemaal gaat zoals ze had geplanned.
Myrthe raakt gauw in paniek en als iets fouts gaat in de klas betrekt ze het gelijk op haar zelf. Zij heeft dan iets fouts gedaan en ze kan het de leerlingen dan niet meer kwalijk nemen. Ze moet een manier vinden om haar zelf weer te herstellen, omdat ze nu nog op zo een moment voelt dat de rest van de les verloren is.
Tips:
- Van het begin heel duidelijk zijn wat je regels zijn en wat je van de leerlingen verwacht, daarmee zet je de toon voor de rest van de lessen.
- Als je zenuwachtig wordt van je stagementor, moet je niet vergeten dat hij ook niet alles beter weet en ook veel van jou kan leren. Iedere docent heeft een eigen visie en als jij voor de klas staat ben jij op dat moment de juf en de leerlingen moeten naar jou luisteren.
Priya:
Het probleem: als ze door heeft iets niet helemaal goed weet te overbrengen. Minder de rol van docent. Als ze het goed voorbereid, is ze de docenten. Houding soms niet goed. Ene keer als docent, en de andere keer als ingezakt/relaxter niet heel erg bij de klas aanwezig. Let op arm. Ze is zich daar niet zo bewust van, maar dat is juist het probleem.
Tips:
- Als jij er staat van: ‘ ik doe alles goed’, straal je dat ook uit. Kijk rond.
- Wat verwacht je van de leerlingen? En deze paar lessen gaan ze gewoon naar je luisteren. Duidelijk aangeeven aan het begin van de les: Dit wil ik niet, dat wil ik wel. Dat wordt het makkelijker. Ookal gaat het nog een keer fout herstel, het is een oefening ( het is toch mijn laatste stagedag), ik ga nu proberen te herstellen. Vanaf nu: consequenties. Benoemen dat je het leuk vind,dat je het samen wil doen.
- Dit is mijn laatste les, wil er een leuke les van maken.
vrijdag 18 december 2009
Dinsdag 15 december
Heftig dagje. Zelfde gevoel als vorige de les van twee weken geleden die totaal uit de hand liep (voor mijn gevoel). Ik moet 6 lessen geven en 2 lessen ging aardig.
Probleem: Hoe groter de klas, hoe meer ik dicht klap. En als ik fouten maak, niet in staat ze te herstellen.
Kleine klassen, bovenbouwklassen, gaat allemaal prima! Open houding, het lesgeven gaat als vanzelf. Dat contact met grote groepen moet ik nog aan werken.
En een leuke ontdekking: mijn stagementor moest de laatste les weg en ik moet het zelfstandig doen. Ging prima! Doordat ik geen ‘watching eye’ had, was de sfeer was leuker, ze waren enthousiast, bereid om te luisteren, ik zat er bovenop als ze over mijn grenzen gingen, maar gewoon relaxt, hele opluchting. Bevestiging: ik kan het wel!
Aankomende donderdag ga ik dit op mijn laatste stagedag nog even uitproberen, de ene helft van de les mijn stagementor er wel bij, andere helft niet, ik ben benieuwd.
Probleem: Hoe groter de klas, hoe meer ik dicht klap. En als ik fouten maak, niet in staat ze te herstellen.
Kleine klassen, bovenbouwklassen, gaat allemaal prima! Open houding, het lesgeven gaat als vanzelf. Dat contact met grote groepen moet ik nog aan werken.
En een leuke ontdekking: mijn stagementor moest de laatste les weg en ik moet het zelfstandig doen. Ging prima! Doordat ik geen ‘watching eye’ had, was de sfeer was leuker, ze waren enthousiast, bereid om te luisteren, ik zat er bovenop als ze over mijn grenzen gingen, maar gewoon relaxt, hele opluchting. Bevestiging: ik kan het wel!
Aankomende donderdag ga ik dit op mijn laatste stagedag nog even uitproberen, de ene helft van de les mijn stagementor er wel bij, andere helft niet, ik ben benieuwd.
Colgroep Vrijdag 11 December 2009
Aanwezig: Priya, Myrthe, (Julianne heeft ook tips gegeven).
Priya:
Klas: 3 VWO
Opdracht: Op een bestaand melodietje moesten de ll een gelegenheidslied schrijven. (stagementor)
Groepje jongens, al geen motivatie. Onderuitgezakt, mompelen.
Wat heeft Priya gedaan om ze te motiveren: ze heeft ze op ideeen gebracht. Ze kan niet meer exact terughalen wat ze gezegd heeft.
Tips:
- Randvoorwaarden: duidelijker. Wat wordt er precies van hun verwacht aan het einde van de les?
- Veiliger omgeving creeeren voor meer creativiteit: speel het liedje een paar keer, zonder het te zingen, zodat ze hun zinnen kunnen uitproberen. Doe dat met de hele klas tegelijk( valt schaamte weg)
Myrthe:
Klas: Havo 3
Les: Filmopdracht met geluidsfragmenten. De klas moesten 2 aspecten opschrijven waarom de filmmuziek zo goed bij de film aansluit.
Eerste probleem: geluidsfragmenten waren niet goed = slecht voorbereid. Aaandacht kwijt van de klas. Daarna kwam het gesprek over waarom de muziek wel/niet bij de film past en op wat voor manier (instrumenten) totaal niet op gang, ik zat zelf antwoorden te geven en gaf het snel op. Stemmetje in mijn hoofd, luik dicht, leerlingen gaan over mijn grenzen heen.
Tip:
- Wat voor gevoel krijg je erbij? Koppelen aan de film. De klas hoeft niet alles perfect te kunnen/antwoorden en ik ook niet.
- Heel het belangrijk om het ‘hier in nu’ te zijn. Niet zweverig, ik ben er nu, je hebt geen ruk aan ( slecht voorbereid oooops) wat ga ik nu doen?
- Les goed voorbereiden
- De leerling motiveren.
- Je bent ook maar een mens.
- Structuur: op het moment dat jij dichtslaat. Heb je structuur in je hoofd, daar pak je jezelf weer op terug en dan heb je de ll ook weer.
Priya:
Klas: 3 VWO
Opdracht: Op een bestaand melodietje moesten de ll een gelegenheidslied schrijven. (stagementor)
Groepje jongens, al geen motivatie. Onderuitgezakt, mompelen.
Wat heeft Priya gedaan om ze te motiveren: ze heeft ze op ideeen gebracht. Ze kan niet meer exact terughalen wat ze gezegd heeft.
Tips:
- Randvoorwaarden: duidelijker. Wat wordt er precies van hun verwacht aan het einde van de les?
- Veiliger omgeving creeeren voor meer creativiteit: speel het liedje een paar keer, zonder het te zingen, zodat ze hun zinnen kunnen uitproberen. Doe dat met de hele klas tegelijk( valt schaamte weg)
Myrthe:
Klas: Havo 3
Les: Filmopdracht met geluidsfragmenten. De klas moesten 2 aspecten opschrijven waarom de filmmuziek zo goed bij de film aansluit.
Eerste probleem: geluidsfragmenten waren niet goed = slecht voorbereid. Aaandacht kwijt van de klas. Daarna kwam het gesprek over waarom de muziek wel/niet bij de film past en op wat voor manier (instrumenten) totaal niet op gang, ik zat zelf antwoorden te geven en gaf het snel op. Stemmetje in mijn hoofd, luik dicht, leerlingen gaan over mijn grenzen heen.
Tip:
- Wat voor gevoel krijg je erbij? Koppelen aan de film. De klas hoeft niet alles perfect te kunnen/antwoorden en ik ook niet.
- Heel het belangrijk om het ‘hier in nu’ te zijn. Niet zweverig, ik ben er nu, je hebt geen ruk aan ( slecht voorbereid oooops) wat ga ik nu doen?
- Les goed voorbereiden
- De leerling motiveren.
- Je bent ook maar een mens.
- Structuur: op het moment dat jij dichtslaat. Heb je structuur in je hoofd, daar pak je jezelf weer op terug en dan heb je de ll ook weer.
Dinsdag 06-12-09
Vorige week dinsdag veel gebeurd. Eerst les was het een ramp, ik kwam te laat binnenstormen ( blaadjes op de rails ofzo) en ik moest nog perse kopieren….zucht, ga ik deze dag weer achter mezelf aan lopen? Door dat ik het 2de uur ff uit kan blazen (lezing van mijn stagementor over Messiah, prima) had ik mezelf weer bij elkaar.
Die les daarna ging beter, ik was openener naar de klas toe, maar er miste nog iets. Er wringde iets bij me. Ik was eigenlijk altijd heel lief naar de klas, ‘bang’ om de sfeer te verpesten, maar he…wie is hier nou de docent?
In de pauze werd ik ff flink toegesproken door alle 3 muziekdocenten, en aangezien dit allemaal mannen zijn, was dat best indrukwekkend. Opdracht van mijnn stagementor: ga maar es even de bitch uithangen. Met je neus boven op wat er gebeurd in je klas. ‘ he heb jij je tas nog steeds op tafel, nu echt er vanaf!’ en dat niet liefjes vragen maar bevel is bevel. (Ofzoiets…) het stond nog ver van me af, totdat ik diepzinnig op de wc dacht, waarom niet? Wat kan er misgaan? Ze lopen nu over me heen, straks misschien niet meer.
It worked!! Yoehoe…het voelde raar…maar ze hadden iig een btje ontzag voor me, ze hadden door dat ik aanwezig was, met hun bezig was en niet met mezelf. Dat helpt echt! Ookal heb ik een chaotische les en komt het eigenlijk door mij dat ze klieren, dan nog hoeven ze niet te gaan klieren, het is jouw terrein. Later zul je ook lessen geven die niet altijd vlekkeloos gaan, maar dat betekent nogn iet dat ze dan plotseling over jouw grens heen mogen gaan…
Belangrijke les!
Pfiew…en nu even uitrusten.
Die les daarna ging beter, ik was openener naar de klas toe, maar er miste nog iets. Er wringde iets bij me. Ik was eigenlijk altijd heel lief naar de klas, ‘bang’ om de sfeer te verpesten, maar he…wie is hier nou de docent?
In de pauze werd ik ff flink toegesproken door alle 3 muziekdocenten, en aangezien dit allemaal mannen zijn, was dat best indrukwekkend. Opdracht van mijnn stagementor: ga maar es even de bitch uithangen. Met je neus boven op wat er gebeurd in je klas. ‘ he heb jij je tas nog steeds op tafel, nu echt er vanaf!’ en dat niet liefjes vragen maar bevel is bevel. (Ofzoiets…) het stond nog ver van me af, totdat ik diepzinnig op de wc dacht, waarom niet? Wat kan er misgaan? Ze lopen nu over me heen, straks misschien niet meer.
It worked!! Yoehoe…het voelde raar…maar ze hadden iig een btje ontzag voor me, ze hadden door dat ik aanwezig was, met hun bezig was en niet met mezelf. Dat helpt echt! Ookal heb ik een chaotische les en komt het eigenlijk door mij dat ze klieren, dan nog hoeven ze niet te gaan klieren, het is jouw terrein. Later zul je ook lessen geven die niet altijd vlekkeloos gaan, maar dat betekent nogn iet dat ze dan plotseling over jouw grens heen mogen gaan…
Belangrijke les!
Pfiew…en nu even uitrusten.
maandag 7 december 2009
2de helft november
Zo, het is al weer enige tijd geleden dat ik op mijn blog ben geweest!
Er is een hoop gebeurd, veel geleerd. Een aantal dingen die me opvielen:
1. Wat is doceren leuk!:
ja, voor het eerst deze stage echt genoten van het lesgeven. Interactie met de leerlingen, een goeie sfeer creeeren om moeilijke theoriebegrippen uit te leggen als 'concertino', ' concerto grosso'. het contact met de bovenbouwklassen lijkt als vanzelf goed te gaan. Mijn enthousiasme wordt groter....
2. Wat is doceren moeilijk:
Want bij de 3 Havo/vwo klassen ging het bijvoorbeeld vorige week behoorlijk mis. Spullen niet op orde, wazige instructie, conclusie: de leerlingen namen mij niet meer serieus, de sfeer daalde tot het vriespunt en ik moest er iemand uitsturen. Zelf werd ik steeds gefrustreerder en dat merkte de ll natuurlijk haarfijn op. Enorm leerpunt, je lessen goed voorbereiden is echt het halve werk. Oo kal denk je in je hoofd dat je het goed voor elkaar hebt, dan merk dat je in de les opeens met lege handen staat. Paniek!
En als je onzeker voor de klas staat word je houding minder open, ga je zachter praten, minder enthousiast en de klas staat als een spiegel voor je en reflecteert heerlijk je eigen gedrag!
Ai, dit zijn pijnlijke momenten, maar daardoor juist ook heel goed, dit wil je niet nog een keer laten gebeuren!
Nog een leuke quote van mijn stagementor: ' jij bent de docent, jij weet alles' dat wil de leerling graag en zorgt voor een veilige leeromgeving. Dus: just do it!
Er is een hoop gebeurd, veel geleerd. Een aantal dingen die me opvielen:
1. Wat is doceren leuk!:
ja, voor het eerst deze stage echt genoten van het lesgeven. Interactie met de leerlingen, een goeie sfeer creeeren om moeilijke theoriebegrippen uit te leggen als 'concertino', ' concerto grosso'. het contact met de bovenbouwklassen lijkt als vanzelf goed te gaan. Mijn enthousiasme wordt groter....
2. Wat is doceren moeilijk:
Want bij de 3 Havo/vwo klassen ging het bijvoorbeeld vorige week behoorlijk mis. Spullen niet op orde, wazige instructie, conclusie: de leerlingen namen mij niet meer serieus, de sfeer daalde tot het vriespunt en ik moest er iemand uitsturen. Zelf werd ik steeds gefrustreerder en dat merkte de ll natuurlijk haarfijn op. Enorm leerpunt, je lessen goed voorbereiden is echt het halve werk. Oo kal denk je in je hoofd dat je het goed voor elkaar hebt, dan merk dat je in de les opeens met lege handen staat. Paniek!
En als je onzeker voor de klas staat word je houding minder open, ga je zachter praten, minder enthousiast en de klas staat als een spiegel voor je en reflecteert heerlijk je eigen gedrag!
Ai, dit zijn pijnlijke momenten, maar daardoor juist ook heel goed, dit wil je niet nog een keer laten gebeuren!
Nog een leuke quote van mijn stagementor: ' jij bent de docent, jij weet alles' dat wil de leerling graag en zorgt voor een veilige leeromgeving. Dus: just do it!
Abonneren op:
Posts (Atom)
