Lieve blog,
Ben je vorige week nogal vergeten te vertellen hoe het op stage ging!kWas die week daarvoor ziek geweest dus vorige week mijn eerste ' echte' les......kon er niet van slapen(en de grote boze stagejuf kwam ook nog kijken!!)
Maar het viel allemaal hartstikke mee, natuurlijk, dat is altijd zo..
Je zit je van tevoren helemaal op te vreten en uiteindelijk blijkt dat je het overleeft hebt en ook nog iets zinnigs heb gedaan(hoe?!). Want jouw klas neuriet (een btje vals maar toch) jouw liedje als de les klaar is (yeah)
Maar de eerste 10 min. na stage kan ik totaal niet terughalen wat ik gedaan heb, zowel goed als slecht...Gelukkig weten Suzan en Dorien het nog wel en langzaam begin ik te begrijpen waarom ze mijn inzingoefeningen stom vonden en mijn lied leuk.
Merk ook dat ik erg gevoelig ben voor opmerkingen als: ' huh, stom liedje' , ' dit doen we nooit' , alsof ze mij aanvallen en ik voel me meteen een ontzettend mutserige stagaire....
Later merkte Andre bij stagereflectie op dat hij dat helemaal niet zo ervaarde. Vond dit toch wel een btje vreemd, maar hij legde het erg goed uit...
Ten eerste: hij is een man :-P en hij zei ook nog: je moet jezelf als docent zien, zo zien zij jou ook! Als je ze afzeiken, doen ze dat op de docent niet op jou. Heeft me erg geholpen, thanx Andre!
Goed, weer genoeg gebabbeld, mijn avontuur van vandaag komt er nog aan.....
Liefs, Myrthe
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten